Studiegenoot Annette nodigt mij uit voor een workshop om twee middagen te experimenteren in Grafisch Atelier Daglicht.
Ik vermoed dat er behalve een ontwerper ook nog een kunstenaar in mij huist. De kunstenaar in mij wil graag experimenteren en loskomen van de digitale wereld waar ik zou lang in heb verbleven. De onderzoeker die bij de Master hoort, verdwijnt even op de achtergrond... Hoewel: noemden we ‘vroeger’ experimenteren en testen niet ‘onderzoeken’?
Ik besluit dat ik mijn logo, gebaseerd op mijn initialen als basis gebruik voor het experiment. Dit logo heb ik zeven jaar geleden gemaakt. De letter W uit het font Scala Sans heb ik twee keer, omgekeerd, gebruikt en vormen zo de W en de M van een monogram. Digitaal verwerkt wordt het automatisch strak en ordentelijk. Tijdens de workshops in de digitale werkplaats op de FHK heb ik de W afgedrukt op de riso-printer. Door het papier om te draaien bouwde ik ‘analoog’ mijn logo na. Daardoor ontstaat als vanzelf imperfectie. De gelaagdheid van werken heb ik benadrukt door een willekeurig patroon van lijnen toe te voegen die bij de tweede ‘afdruk’ over de letters lopen. Digitaal zou ik dat nooit toepassen.
Deze aanzet wil ik graag uitbouwen in het grafisch atelier. Tijdens de ABV-jaren heb ik veel gezeefdrukt en dat wil ik graag nog eens doen. Ik kies voor zeefdrukken op papier door middel van papiersjablonen. De sjablonen zijn opnieuw gemaakt van letters uit de Scala Sans. Het idee is om de esthetiek los te laten. Ook ben ik benieuwd wat er overblijft van de letters als ze mislukken en vervuilen.
Wat helpt is dat ik Theo heb uitgenodigd om mee te doen aan de workshops van Annette. Theo heeft een achtergrond in de grafiek en is tevens mijn oud-collega bij M. Samen hebben we veel beeldredactie voor omslagen en hoofdstukopeners verzorgd.
Theo heeft een andere beeldtaal en dat helpt mij om los te komen van de drang naar esthetiek en structuur.
We drukken vele lagen over elkaar heen met verschillende kleuren. Vrij snel achter elkaar zonder het tussentijds schoonmaken van de zeef. Net zo lang doorgaan tot de papiersjablonen het definitief begeven. Hoewel zeefdruk zich leent voor een industriële uitvoering, ontstaat er nu een grillig beeld. Precies wat ik zocht of nodig had...
In de week die erop volgt overlijdt een oude vriend. Misschien dat ik daardoor weemoedig bladeren van de grond raap en tussen het krantenpapier leg. Het idee is om - mede geïnspireerd door een medecursist - materiaaldrukken te maken van de bladeren. Andere techniek, maar ook nu wil ik van het ‘mislukken’ een doel maken. Ik pas opnieuw het herhalen toe. Door de gelaagdheid ontstaan in eerste instantie patronen, maar in tweede instantie wordt het een abstractie. De afdruk die ontstaat op het beschermende papier wordt bovendien even belangrijk als de officiële afdruk. Zo wordt onverwacht een ‘tweeling’ geboren.
Op het laatst druk ik ook wat bladeren af op de letterprints van de vorige week.
Theo kijkt er sceptisch naar. ‘Dus je bent nog steeds Biologie-omslagen aan het maken’. Loskomen is blijkbaar een moeizaam proces...
Comments