Kunst krijgt visite gaat over autonomie. Autonomie die niet het isolement behelst, maar juist een kwaliteit is die zich manifesteert in sociale contexten en relationele verbanden (Rössler, 2017). Leidraad en basis voor het onderzoek is de uiteenzetting van filosofe Beate Rössler, die autonomie beziet in het licht van het dagelijks leven. Haar formulering wordt getransporteerd naar de kunst en de kunsteducatie en vergeleken met hedendaagse theoretici die binnen dit domein opereren. Daarnaast wordt het begrip autonomie ook voorgelegd aan een groep professionals die dagelijks te maken hebben met de ontwikkeling van autonomie: kunstvakdocenten in het Voortgezet Onderwijs. De hedendaagse tendensen binnen het kunstvak vormen de context en de verbanden waarbinnen autonomie beschouwd wordt. Het levert een hernieuwde kijk op dit aloude begrip op. 

---

Als rode draad door het onderzoek loopt de ambivalentie. Dit begrip krijgt niet alleen de aandacht binnen de visie van Rössler, als onderzoeker geef ik zelf het zoeken en de twijfel ruim baan. In mijn eindproduct, een boek, loopt de ambivalentie en de context als een tweede stroom parallel aan het formele onderzoek. Op deze manier geef ik mijn grafische achtergrond een rol en vormt het een schaduwonderzoek naar de bijdrage van ontwerpen bij theoretisch onderzoek.

Van Kunst Krijgt Visite bestaat een S en een L versie. S bestaat uit twee hoofdstukken. Hoofdstuk 1 bevat interviews over tendensen in de kunst en het kunstonderwijs in het Voortgezet Onderwijs. Hoofdstuk 2 is een theoretische beschouwing over autonomie en een analyse over autonomie aan de hand van de interviews uit hoofdstuk 1. De L-versie is verrijkt met contexten en ambivalenties. Het zijn mijn persoonlijke overdenkingen en verkenningen.